Mecenas Monika – okiem prawnika odc. 14

W jednym z pierwszych artykułów niniejszej serii opowiadałam wam trochę o kolorach tóg oraz profesji prawnika. Cały czas w swojej karierze zawodowej spotykam się jednak z niezrozumieniem i brakiem rozróżnienia, w szczególności adwokata i radcy prawnego. Mam zatem poczucie misji, aby wam to w zjadliwy sposób wyjaśnić.

Zacząć trzeba od tego, że aby być prawnikiem trzeba skończyć studia prawnicze. Trwają one 5 lat – i jako jedne z niewielu w naszym kraju nie są podzielone na stopnie (licencjat, magister). Po skończeniu takich studiów jesteśmy już PRAWNIKIEM. Oznacza to, że mamy tytuł magistra prawa i – co do zasady – określoną wiedzę, która jest już podstawą np. do pisania umów, czy różnego rodzaju pism (np. wezwań do zapłaty). Nie możemy jednak jeszcze występować w sądzie. Możemy jednak pracować w dziale prawnym określonej firmy, czy też urzędu wykorzystując w pracy zdobytą wiedzę.

Gdy jedna zdecydujemy się kształcić dalej w tym kierunku najczęściej idziemy na aplikację – radcowską lub adwokacką. Aby się na nią dostać musimy zdać kolejny, niełatwy egzamin. Aplikacja to jakby kolejne studia – prowadzone przy samorządzie radcowskim lub adwokackim, płatne, trwające 3,5 roku. W trakcie takiej aplikacji zdobywamy dalszą wiedzę z zakresu prawa, jednak większy nacisk położony jest na kwestie praktyczne – pisanie pism procesowych, umów, praktyki w sądzie, czy prokuraturze. Po każdym semestrze zdajemy egzaminy z określonych gałęzi prawa (cywilne, karne, gospodarcze, administracyjne), które decydują, czy możemy iść dalej. Przez cały czas trwania aplikacji jesteśmy APLIKANTEM (radcowskim lub adwokackim).

Po pomyślnym przejściu 3,5 rocznego szkolenia czeka nas wisienka na torcie – egzamin zawodowy. Egzamin taki trwa 4 dni, w trakcie których rozwiązujemy casy (sprawy) z różnych dziedzin prawa- pierwszy dzień prawo karne (6 godzin), drugi dzień prawo cywilne (6 godzin), trzeci dzień umowy (6 godzin) i 4 dzień etyka zawodowa oraz prawo administracyjne (8 godzin). Jak przypomnę sobie ten maraton to nadal przechodzą mnie dreszcze (i to nie ekscytacji). Aby zaliczyć egzamin pozytywnie trzeba zaliczyć WSZYSTKIE dni z wynikiem pozytywnym, a jeśli któryś nie zostanie zaliczony, to możemy próbować w kolejnym roku—i tu uwaga – musimy znów zdawać wszystko od nowa.

Po pozytywnym zaliczeniu egzaminu zawodowego i złożeniu ślubowania jesteśmy już ADWOKATEM lub RADCĄ PRAWNYM, czyli kim?

ADWOKAT – osoba, która po ukończeniu studiów i zdobyciu tytułu magistra, zdała egzamin wstępny na aplikację, aplikację tę odbyła, z pozytywnym wynikiem złożyła egzamin zawodowy uzyskując tytuł adwokata i została wpisana na listę adwokatów. Może ona zarówno reprezentować klienta przed Sądem, jak i udzielać porad prawnych.

RADCA PRAWNY –  osoba, która po obronie magisterium (in. ukończeniu studiów na kierunku prawo), zdała egzamin wstępny na aplikację, aplikację tę odbyła, z pozytywnym wynikiem złożyła egzamin zawodowy i została wpisana na listę radców prawnych. Analogicznie jak adwokat może ona reprezentować klienta przed Sądem oraz udzielać porad prawnych.

Jak widać – oba zawody mają takie same kompetencje do wykonywania zawodu!!! Skąd zatem rozróżnienie? Z powodów historycznych. Adwokaci jako zawód istnieją już od okresu międzywojennego. Historia zawodu radcy prawnego jest natomiast krótsza i sięga lat 60-tych, kiedy to radcowie prawni świadczyli usługi dla przedsiębiorstw i banków państwowych. Rozróżnienie pomiędzy tymi zawodami istniało aż do 2015 roku, aż do momentu, kiedy to dopuszczono radców do spraw karnych – obecnie mogą oni występować w charakterze obrońcy.

Najważniejszą konkluzją niniejszego artykułu jest zatem to, że nie nazwa świadczy o kompetencjach, a przy wyborze prawnika (adwokata lub radcy prawnego) powinniśmy się kierować jego doświadczeniem życiowym, a nie nazwą profesji. Warto także pamiętać, iż każdy radca prawny i adwokat jest prawnikiem, ale na odwrót to już nie działa. Grzecznościowo natomiast zwracamy się do nich MECENASIE, aby podkreślić wagę wykonywanego zawodu. Co ciekawe formy tej używa się także w stosunku do aplikantów, ale i prawników oraz sporadycznie do rzeczników patentowych i doradców podatkowych, gdyż tytuł ten nie jest chroniony prawnie (w przeciwieństwie do tytułu „adwokat” lub „radca prawny”).

Tyle w teorii. Mam nadzieję, iż niniejszy artykuł przyczyni się do dokonywania przez Was słusznych wyborów związanych z pomocą prawną.

Ściskam

Mecenas, Prawnik, Radca Prawny Monika Sobczyńska

Autorka: Monika Sobczyńska (radca prawny)

Niniejszy artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny, służy jedynie jako punkt wyjścia i nie stanowi porady prawnej, ani też nie może zostać uznany za świadczenie pomocy prawnej, w tym poradę, opinię prawną, wykładnię prawa lub konsultację prawną w jakiejkolwiek sprawie czy też chęci ich wyrażenia. Zawarte w niniejszej publikacji informacje nie odnoszą się do konkretnego stanu faktycznego.
Przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji lub działania należy skonsultować się z radcą prawnym, adwokatem lub specjalistą w danej dziedzinie.